- innoxius
- in-noxĭus, a, um, adj., harmless, innoxious.I.Act.A.In gen.:B.
quaedam animalia indigenis innoxia,
Plin. 8, 59, 84, § 229:vitis viribus (bibentium),
id. 14, 2, 4, § 31:anguis,
Verg. A. 5, 92:vulnera,
not mortal, curable, Plin. 10, 37, 52, § 109:saltus,
free from noxious animals, id. 3, 5, 6, § 41:iter,
secure, Tac. H. 4, 20:hinc vel illinc appellere indiscretum et innoxium est,
id. ib. 3, 47 fin. —That does harm to none, not guilty, blameless, innocent:(β).decet innocentem servum atque innoxium,
Plaut. Capt. 3, 5, 7; Nep. Milt. 8 fin.:non possum innoxia dici,
Ov. M. 9, 628: animus innoxior (al. innoxiior), Cato ap. Prisc. 601 P.:paupertas,
undeserved poverty, Tac. A. 14, 34.—With gen.:(γ).criminis innoxia,
Liv. 4, 44, 11:initi consilii in caput regis,
Curt. 8, 8, 21.—With a and abl.:II.ut innoxium abs te atque abs tuis me inrideas,
i. e. who never harmed you or yours, Plaut. Aul. 2, 2, 44.—Pass., unharmed, unhurt, uninjured:(β).innoxius volvitur in flammis,
Lucr. 6, 394:hi magistratus, provincias aliaque omnia tenere, ipsi innoxii,
Sall. C. 39, 2; id. ib. 39, 40 fin.:sacras innoxia laurus vescar,
Tib. 2, 5, 63; Col. 12, 38, 8.—With prep. a and abl.:1.gens a saevo serpentum innoxia morsu,
Luc. 9, 892:faba a curculionibus innoxia,
Col. 2, 10, 12.— Adv.: in-noxĭē.Harmlessly, without harm:2.emollire alvum,
Plin. 31, 9, 45, § 102.—Blamelessly, innocently, Min. Fel. Oct. 33.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.